Veller Quest RPG

- tak jak na górze, chodzcie tu, mam przeczucie że stanie się za chwile coś nie dobrego...

- A czemu to? - zawołał Gharn, schodząc na linie w dół. Po chwili był już obok ciebie.
Następny zszedł Elladan.
- Chodzi o te światło? - zapytał elf, patrząc na krwawą czerwień oświetlonej ściany daleko przed wami.

Souler
Już schodzisz?

- nie tylko, ale co do tego śwaiatła, to też nie mam dobrych myśli...

Gharn odezwał się:
- A cóż to może być? Najpierw pochodnie w ruinach, działające maszyny, a teraz to coś... a co cię jeszcze niepokoi?

- nie wiem, to takie coś, jakby coś miało się stać, co nie powinno... jak by spotkać kogoś, kogo nie powinno tu być... to samo uczucie miałem, kiedy pierwszy raz się rozdzieliliśmy... hmmm... czuje się obserwowany... od kąd znaleźliśmy kule, wydaje mi się jakby ktoś ciągle obserwował moje poczynania... nie powinniśmy tutaj tak długo stać, choćmy tam, skąd dobiego to światło - poczym kieruje się w tamtą strone.

Ostatnio zmieniony przez Stephiroth dnia Pią 16:35, 05 Lut 2010, w całości zmieniany 1 raz

Schodzę na dół.

Krasnolud odpowiedział:
- Hmm... może ktoś na nas jakąś klątwę rzucił czy coś... albo przez tą kulę tak masz. Wiesz, swój młot mam przy sobie w razie czego...
We czwórkę ruszyliście wolnym krokiem w stronę dziwnego, niepokojącego światła. Dziwne uczucie ścisnęło was za brzuchy i gardła. Ostrożnie wychyliliście się zza zakrętu.
Szok.
Czerwone światło rzucał oświetlony krwawymi płomieniami ołtarz pełen rogów, kolców i perfidnych obrazów, nad którmi górował jeden.
[link widoczny dla zalogowanych]
Wokół niego rozchodziły się głosy, szepty istot. Szepty, które wydawały wam się znajome. I obce jednocześnie. Poczuliście strach, czyjąś obecność oprócz was, mimo że staliście przed ołtarzem sami. Chcieliście stąd wyjść, przerwać tą chwilę, lecz nie mogliście, nie mogliście się powstrzymać ani odzyskać nad sobą kontroli, gdyż wasze obłąkane nagle oczy zwróciły się ku kamiennemu monolitowi, na którym był wyryty tekst pieśni.

OBCE TWARZE MNIE OBSERWUJĄ
NOSZĄC SKRZYDŁA PRZYBYWAJĄ BY WYPIĆ
STAROŻYTNY KIELICH WZNIÓSŁ SIĘ WYSOKO
W TOAŚCIE TYM, KTÓRZY LATAJĄ

UPADŁE ANIOŁY PALĄ NOC
DOTKNIJ MNIE SWYMI GŁODNYMI OCZAMI

POŚLIJ SWOJE MYŚLI MIĘDZY KRÓLESTWA
DZIELĄC SIĘ SWYMI WIECZNYMI SNAMI
NIEKTÓRZY WIDZIELI TWOJE DRŻĄCE ŚWIATŁA
TAŃCZĄCE W POCHMURNĄ NOC
POJAWIASZ SIĘ JAKO DZIWNE MACHINY
ZMIENIAJĄC POSTAĆ BY DOPASOWAĆ SIĘ DO SCENY

DEMONY ANIOŁY DUCHY
SMIEJĄ SIĘ BAWIĄC SIĘ UMYSŁAMI
ZMIENIAJĄC OBLICZE PRAWDY
GŁUPCOM PRAWDA JEST KŁAMSTWEM

SĄ RZECZY NIEWIDZIALNE
SĄ RZECZY KRYJĄCE SIĘ WEWNĄTRZ
JEŚLI PRZYPIECZĘTUJESZ MISTYCZNĄ WIĘŹ
NIGDY NIE BĘDZIESZ SAM

"NOSZĘ TWE ROGI Z BEZWSTYDNĄ DUMĄ
JAK SZPONIASTĄ KORONĘ
NA GŁOWIE ZERWANEGO KRÓLA."

OBSERWUJĄ

ZABIJ FAŁSZYWEGO KRÓLA
I ŻĄDAJ TRONU

Ostatnio zmieniony przez Akamai dnia Sob 11:53, 06 Lut 2010, w całości zmieniany 4 razy

- Ołtatrzyk?! Przyszedłem tu po rękawice, a nie podziwiać jakiś durny obraz! - poczym odbieram młot Gharnowi i wale z całej siły nim w środek tego obrazu.

Wyrwałeś młot krasnoludowi, który wyciągnął po niego ręce.
- Ej, co ty r...
Nie dokończył, gdyż przyłożyłeś młotem w obraz, którego przód trzasnął i rozpadł się na kawałki. Okazało się, że obraz nie był płaski, gdyby przyjrzeć mu się od boku. Jego przód stanowił ścianę jakby dużego pudła czy skrzyni. Dlatego też tylko lekko się zachwiał, zawieszony na niskim suficie. W środku pudła po obrazie leżały rękawice wykonane z czarnego jak smoła materiału.
Gharn złapał się za głowę, Elladan popatrzył na ciebie, jak na szalonego.
- Coś ty... - krasnolud nie dokończył, ponieważ zobaczył znalezione rękawice. - osz ty... znalazłeś... znalazłeś je!
Stephiroth - Otrzymano 100 pkt. doświadczenia!
Szepty wzmogły się, zaczęły przeszywać wam uszy. Narastały i narastały.
W wiszącej skrzyni była także kamienna tabliczka z napisem:
Tobie, najwyższy Vellerze ofiarujemy te oto rękawice, byś z nimi rządził swoim światem, nie zważając na szkodliwą moc swego arcydzieła. Twoi najwyżsi kapłani
- O w mordę. - powiedział krótko Gharn.

Uśmiecham się kącikiem ust, biorę rękawice i zakładam je na siebie, chowam młot, poczym nie mówiąc ani słowa kieruje się do wyjścia.

- No poczekaj! - warknął Gharn.
- Co mu odbiło? - zapytał Elladan.
- Poczekaj, jeszcze zobaczymy co tu jest, może coś więcej!

Souler - co robisz?

Wyciagam z kieszeni 2 kwasniki niebieskie i zaczynam je rzuc po czym biore do reki statuetka Vellera i pokazujac ja duchowi mowie -Na moc Vellera boga smierci rozkazuje ci upiorze idz precz i nie wracaj-

-Dobra ludzie, rozdzielamy się. Steph, pilnuj wyjścia, a my przeszukamy pomieszczenie. Swoją drogą, Gharn, wiedziałeś coś o krasnoludach czczących Vellera?- mówię.

Nie słuchając tego co mówi Souler, idę dalej do wyjścia.

-Chodź no tu, bo ci ręce odetnę.- grożę dziadowi.